Zondagochtend, (net iets te) vroeg. Donker druilerig weer en kinderen die op zoek zijn naar ‘iets leuks’.
Er ligt nog een soort van huiswerkopdracht voor de jongens: maak op een originele manier een huisje op het aangeleverde vel papier (zodat de huisjes wel allemaal ongeveer dezelfde maat hebben). En aangezien mijn knutselkinderen ook echte legokinderen zijn, besluiten we om de huisjes dan dus met lego te gaan maken. Nee, niet zomaar bouwen, dat was niet de opdracht. We gaan ze stempelen. Stempelen met de lego!
Ja, dat kan dus ook. Op die manier ‘bouw’ je al stempelend een huisje. Je hebt er niet veel voor nodig:
- een oud vaatdoekje dat je in kleine lapjes knipt
- een bord
- plakkaatverf
- papier om op te stempelen
- een aantal verschillende lego- of duploblokjes
Die vaatdoekjes maak je nat, knijpt ze uit en legt ze op een bord. In het midden van een doekje leg je een kloddertje verf (ongeveer evenveel als wat op een theelepeltje zou passen). Vouw het doekje dubbel, een beetje aandrukken, weer open maken en voila: je hebt een stempelkussen.
Het is ook wel handig om (als je een niet zo makkelijk afwasbare tafel hebt) een onderlegger op tafel te leggen. Je kunt hiervoor best een oude krant gebruiken, mijn kroost gaf de voorkeur aan dit hysterische smartiekleed… Houd een nat doekje bij de hand voor verfvlekken op plaatsen waar je die niet wilt hebben, en droge doekjes (bijvoorbeeld een doos tissues) om tussendoor de vingers en de blokjes aan af te vegen.
De schoolpapieren werden erbij gepakt, en we besloten om echt te gaan bouwen, dus niet eerst te tekenen. Op die manier was het geen invuloefening maar kon het huis al bouwende nog alle kanten op.
De 6-jarige begon netjes in steensverband te stempelen, met kleine blokjes voor de kleine hoekjes. De ruimtes voor de deur en ruimtes spaarde hij vast uit.
De 4-jarige bedacht dat de blokjes in alle verschillende richtingen konden, zolang ze maar op elkaar stonden. Na even kijken bij zijn grote broer lukte het hem om ook een paar uitsparingen te maken voor de deur en ramen.
Voor de deur- en raamkozijnen bedacht de oudste trouwens dat hij wel een paar van die grote duploblokken kon gebruiken. De jongste wachtte liever tot zijn werkstuk droog was en tekende ze daarna met stift erin.
Dan nog even uitknippen (voor de jongste had ik er een lijn omheen getekend zodat hij wat meer houvast zou hebben met knippen), en klaar!
